In acht jaar tijd is het aantal Nederlandse studenten aan de Vlaamse universiteiten verdubbeld.
Ze zijn ondertussen met bijna 10.000.
Reden? “ Vlaanderen is dichtbij en de kosten zijn relatief laag. Zo bedraagt het collegegeld – vanaf 890 euro – minder dan de helft van in Nederland, ontbreekt een langstudeerboete en vind je in de Vlaamse studentensteden makkelijker een kamer. Maar dé reden om de overstap te maken, is dat studenten niet ingeloot worden in Nederland, waar voor geneeskunde en diergeneeskunde een numerus clausus geldt.”
(Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20170529_02903343 )
Wat er verder in het artikel stond?
Die arme Nederlandse studentjes komen onwetend en onvoorbereid in een totaal andere cultuur terecht.
De cultuurshock blijkt immens.
Een Nederlandse krant nam hierrond een enquête af en liet er een sociaal psycholoog op los.
Hij ontdekte 12 culturele verschillen.
In een infografiek toonde de krant 7 culturele verschillen die tot ‘problemen’ kunnen leiden.
Ik woon dicht bij een universiteitsstad.
Ik hoor de laatste jaren inderdaad veel meer ‘Hollands’ (zoals wij verkeerdelijk zeggen) spreken en ik zie veel meer auto’s met Nederlandse nummerplaten.
Maar of die studenten nu echt helemaal het noorden kwijt raken in Vlaanderen?
Dat zou me toch verwonderen.
Zo onoverkomelijk lijken die ‘culturele verschillen’ me toch niet.
De studentjes zijn jong, praten (ongeveer) dezelfde taal en hebben een gelijkaardige vooropleiding.
Veel problemen zou dat toch niet mogen geven.
En onwelkom zijn ze ook al niet.
Op de website van de universiteit zie ik zowaar een aparte pagina voor Nederlandse studenten.
Naast de noodzakelijke info over de opleidingen, huisvesting en studiebegeleiding,
vind je er ook een woordenlijst van Vlaamse woorden.
Die memoriseren studenten maar best vooraleer ze hier hun studies aanvatten.
Een greep hieruit:
Willen ze iets eten, dan bestellen ze ‘friet’, ‘croque monsieur’ of een ‘club’.
Als ze niet genoeg ‘blokken’, zouden ze wel eens kunnen ‘buizen’.
’s avonds kunnen ze naar de ‘facbar’, waar ze aan de ‘toog’ een ‘pint’ bestellen.
En als ze dan niet te veel ‘fuiven’ op hun ‘kot’ organiseren, moet het hen wel lukken hier in Vlaanderen.
PS: Begrijp je deze ‘Vlaamse’ woorden niet? Laat het me weten, dan plaats ik een vertaling op mijn blog ;-)
Niet alleen studenten gaan de grens over. Wat dacht je van bezoeken aan medici van de grensbewoners. Goede hulp,korte wachtlijst en voordelig voor de zorgverzekering.Ik belde ooit met zeker genoegen mijn eerste afspraak met de Nederlandse orthopedisch chirug af. 'Hoeft niet meer,ik ben al in België geopereerd".
BeantwoordenVerwijderenHé dat wist ik niet. Goed dat jullie hiervoor ook in Vlaanderen terecht kunnen.
VerwijderenEn ook aan de grens gaan de "Hollandse" kinderen vaak naar Belgische scholen. Liet ik me onlangs in Nederlands Limburg vertellen. Je gelooft het niet maar in Nederland zijn het aantal leerlingen per klas nog hoger dan bij ons. Haha en dat Vlaams in een woordenlijst... grappig. Is toch wel heel belangrijk dat je weet dat je je pint aan den toog moet bestellen in de facbar! Wat zou het studentenleven anders nog waard zijn? ;-)
BeantwoordenVerwijderenzo slecht is het bij ons dan toch nog niet, hé.
VerwijderenIk snapte al de Belgische woorden. Komt door jou en Kris en de Belgische vrienden die wij hebben. Heerlijke taal. Inderdaad, veel mensen laten zich opereren in België, korte wachtlijsten en goede orthopeden naar het schijnt.
BeantwoordenVerwijderenGoed hoor! We maken van jou een expert in 'Vlaamse' woorden ;-)
VerwijderenHaha, het was vroeger al niet anders hoor! En vriendin van me ging naar Gent op kot, ik heb er heel wat jaren met veel plezier gelogeerd en genoten! Het enige verschil wat ik me van toen kan herinneren was dat zij perse een rok aan moest bij tentamens en examens. Dat vonden we allebei 'achterlijk' ouderwets, hahaha!
BeantwoordenVerwijderenEn de mannelijke studenten in kostuum en das! :-)
VerwijderenEn wij bij snikheet weer met nylons. Blote benen mochten niet.
Verwijderen