Vrouwenmantel

Deze morgen werd ik wakker met donderslagen en bliksemschichten.
De hele voormiddag regende het pijpenstelen.
Maar kijk, nu trekt de hemel helemaal open en komt de zon terug piepen.
De tuin ziet er terug helemaal fris en blij uit door dit extra water.
Hoe leutig is dat om het weekend te beginnen!

Ik maakte meteen een wandelingetje door de tuin, het foto-apparaat in aanslag.
het allermooiste vond ik de vrouwenmantel.
Duizenden druppeltjes stralen de zon tegemoet.

En dan denk ik aan een verhaal uit mijn jeugd.
Ik ken de titel niet meer.
Maar het ging over een arme man.
Hij beweerde dat hij steenrijk was.
Hij had een veld vol diamanten bij zijn huisje.
Je moest er wel vroeg voor opstaan.
Heel wat gegadigden stonden de volgende morgen al vroeg aan zijn huisje.
Wat bleek?
De diamanten waren de dauwdruppels aan de grassprietjes.
De menigte keerde teleurgesteld terug.
Toch was die man heel rijk, want hij genoot van de eenvoudige dingen....

Ik weet niet meer waar ik het verhaal hoorde of las.
Misschien op een bezinningsdag of in de catecheseles op school.
Maar het is me wel altijd bij gebleven.
Toen ik daarnet de vrouwenmantel zag, dacht ik er terug aan.

Een fijn en zonnig weekend voor  jullie allemaal!