Hôtel de charme

Een lang weekend door onze nationale feestdag.
We trokken naar  Frankrijk.
Een romantisch weekendje Normandië.
Een paar jaar geleden ontdekten we er een leuk valleitje.
Volop bossen om in te wandelen.
Langs een paadje tussen de kliffen kan je naar het strand.
Rustig, weg van alle drukke badplaatsen.
De hemel op aarde dus.

Toen huurden we er een leuke gîte.
Maar nu is het hoogseizoen.
Dan kan je geen gîte huren voor een paar dagen.
Wacht eens even...
Was daar in het valleitje ook geen hotel?
Ja, maar...
een oud familiehotel...
twee sterren...
omschreven als 'hotel de charme'...
veel zou dat niet zijn...

Ik boekte toch voor 3 nachten.
Ik moest verplicht half pension nemen.
Veel verwachtingen hadden we niet.
Maar we hadden ons voorgenomen
positief naar het hotelletje te kijken.
En dat deden we.

De ontvangst was correct maar heel koel.
Geen vriendelijk welkom, geen vraag of we een goede reis hadden gehad.
We kregen een sleutel in de handen, er werd ons meegedeeld dat we op de eerste verdieping zouden logeren en dat het avondeten tussen 19 en 20.30 uur geserveerd werd.
Punt uit!
Een lift was er niet.
Maar ach,
We hadden voor drie nachten geen zware valiezen mee,
één trap konden we nu wel te voet nemen,
we moesten niet echt vriendjes worden met de hoteliers
én de kamer had uitzicht op zee!

De kamer was typisch Frans.
Jaren geleden werd een badkamer in de kamer plots noodzakelijk.
Wat deden de meeste Franse hoteliers?
Ze maakten in elke kamer een hokje en propten daar een mini-badkamertje in.
Zo ook in dit hotel.
Maar ach,
daardoor had ik een gezellig en romantisch leeshoekje met zicht op zee.
CeT kon er zitten genieten van de mooie lichtinval op het water.

Het hotel was oud.
Heel oud!
Geen betonnen vloeren, maar nog een gezellig krakende houten vloer.
Bovendien kon je de gesprekken in de kamers naast en boven je volgen.
Maar ach, 
ze hadden heel hard hun best gedaan om de kamers een frisse toets te geven.
En die was echt wel ok.

Het bed was een beetje doorgelegen.
We kregen er rugpijn van.
Maar ach, 
overdag konden we lange wandelingen maken.
Daar werden onze stramme spieren terug soepel van.

Het eten was geen 'haute cuisine'.
Ik kreeg er diepvriesvis voorgeschoteld.
Diepvriesvis op 12 km. van een vissershaven?
Maar ach,
hij was wel lekker klaargemaakt,
we aten er drie avonden regionale Franse keuken
en dronken Normandische cider en lekkere wijn.

Ook het afrekenen gebeurde heel koeltjes.
Geen vraag of we een fijn verblijf hadden gehad,
geen goede reis.
Maar ach,
we hadden een heel fijn lang weekend.
We genoten van de wandelingen,
de mooie uitzichten
en het prachtige weer.
Het begon pas te regenen
op onze vertrekdag.
We picknickten met knappend verse baguette.
CeT zwom zelfs in de zee.
We kwamen helemaal ontspannen terug thuis.
En dat is toch het doel van een weekendje weg,
is het niet?