Jardin Agapanthe

Wij houden van Normandië CeT en ik.
De streek kenden we al voor we elkaar ontmoetten.
We hebben er allebei andere herinneringen.
Maar we hebben er ook vele gezamenlijke herinneringen.
Vakanties met onze kinderen en mijn ouders. Drie generaties samen.
Niet altijd gemakkelijk, maar toch heel fijn.
Vakanties met ons gezin in een gîte.
Weekendjes met één kind.
Een weekje met de schoonouders
op bezoek bij de Franse familieleden.

Als CeT en ik er even tussenuit willen,
dan trekken we vaak die richting uit.
Vijf uurtjes rijden, da's goed behapbaar.
We komen er een beetje thuis.
CeT geniet van de zee en de wandelingen over de krijtrotsen.
Ik geniet er van de tuinen.
Er zijn massa's tuinen in Normandië.
Tijdens de zomer kan je ze bezoeken.
Door de jaren heen hebben we in de Seine Maritime
zowat alle tuinen bezocht.

Af en toe wil ik terugkeren naar de plekjes
die me het meeste aanspraken.
De jardin Agapanthe is zo'n plekje.
We waren er negen jaar geleden.
Vorige week wou ik er nog eens een bezoekje brengen.

Ik vind deze tuin één van de meest romantische in de streek.
Ik laat jullie meegenieten:

Kan iemand me vertellen welke plant / struik dit is?
CeT was er helemaal weg van en wil die graag in onze tuin: