Tante had me verwittigd.
Kater Pirou heeft een sterke wil.
Dat merkte ik al meteen de eerste dag.
Als hij niet wil gestreeld worden,
moet je hem met rust laten.
Zijn bezoekje bij de dierenarts maakte hem ook niet blij.
De autorit (gelukkig kort deze keer) was al één ding,
maar van het onderzoek en het spuitje werd hij heel boos.
Hij meed me de hele avond
en ging ostentatief bij de huisgenoten knuffelen.
Ik hield hem enkele dagen binnen.
Maar op de vijfde dag, lukte dit niet meer.
Hij moest en zou buiten
en probeerde alle ontsnappingswegen uit.
Ondertussen voelt hij zich hier al thuis.
Hij ontdekt de fijne plekjes in de tuin,
eist op tijd een lekker brokje en een knuffel
en geniet van zijn nieuwe omgeving.
Hij is een sociale, vriendelijke kater.
Hij heeft al meteen mijn hart gestolen
en ook het hart van de huisgenoten.
Onze poes Muis daarentegen ...
die duldt niet zomaar een indringer op haar terrein.
Het zal nog heel veel geduld van ons vragen
om die twee te laten samenleven.
Maar we hebben er alle vertrouwen in.
En dat maakt deze vrijdag leutig.
Ik wens jullie een fijn zonnig weekend.
Best spannend!
BeantwoordenVerwijderen