overleefden mijn vele buxushagen,
buxusbollen en buxusstruiken.
Ik spoot volop.
De eerste keer met een gewoon product.
De tweede keer met een biologisch product.
En toen ... gingen we naar Frankrijk
voor een paar weken.
De dag van ons vertrek kreeg ik nog een mailtje.
Er waren weer buxusmotten gespot in het land.
We zouden vroeg op de morgen vertrekken.
Te laat dus om nog iets te ondernemen.
Bovendien merkte ik nog niets in mijn buxussen.
En preventief kan je niet spuiten.
Ik vertrok met vakantie op hoop van zegen.
Helaas!
Toen ik terug kwam was het kwaad geschied.
Ongerust doorzocht ik de hele tuin.
Geen enkel groen buxustakje was er nog te zien.
Echt geen eentje!
Wat nu?
Ik dacht na over wat de eigenaar van een
prachtige en enorm uitgestrekte Normandische tuin
me dit voorjaar had op het hart gedrukt.
"Tegen bepaalde plantenziektes of parasieten
kan je niet vechten.
Steek liever je energie in
het aanplanten van iets nieuws."
Ik ging op zoek naar buxusvervangers
en besloot mijn buxus te rooien.
Met veel pijn in het hart.
Alle buxus uit mijn tuin
is gestekt uit de vele plantjes die ik
van mijn vader zaliger kreeg.
Alle buxus elimineren
geeft me een heel akelig gevoel,
een beetje als een verraad tegenover mijn vader.
Hoe hartverscheurend het ook is,
toch begon ik aan de klus.
Maar deze zachte herfst speelt me parten.
Want kijk,
vele van mijn buxussen schieten weer dapper uit.
En meteen sluipt er ook twijfel in mijn hart.
Moet ik ze toch niet nog een kans laten?
Ons is dit voorjaar precies hetzelfde overkomen. Bij ons gaan ze er allemaal uit, zonder pardon. Maar wij hebben er geen dierbare herinneringen aan, dat maakt het wat makkelijker.
BeantwoordenVerwijderenBij wie is het niet gebeurd moet je maar denken? Een ramp is het. Bij ons vorig jaar al alles weg en intussen door de warme zomer en droogte al de nieuwe aanplanting ook nog eens kapot. Zo blijft een mens bezig... (voor het geval we niet zouden weten wat doen!)
BeantwoordenVerwijderenIk vrees dat ze niet meer goed komen hoor. Of misschien na heel veel jaren. En die van ons hadden we ook allemaal via mijn moeder. Het was ook haar werk om ze allemaal mooi te knippen. Dus dat akelige gevoel kan ik me helemaal voor de geest halen. Veel succes nog.
Thank you for the good and very helpful information. It is very interesting. I love all the things you share and see your beautiful creation. Thank you for sharing with everyone. I know everything about you.
BeantwoordenVerwijderenสุขภาพจิต
Bij ons idem. Alles is al gekortwiekt en gaat er binnenkort uit. Een ramp is het. Nu is het alleen nog oppassen voor de kever die mijn lavendels aanvalt. Ook niet min! Zucht. Ze schieten inderdaad terug uit maar van de rups/mot ben je niet af. Ze zullen ook deze jonge blaadjes opeten eens het terug warmer weer wordt. :-(
BeantwoordenVerwijderen