Snailmail

Na een razend drukke week waarin geen tijd was voor blogs 
begin ik nu aan een heel leutig verjaar-weekend.

Maar in deze drukke week zat wel één heel groot lichtpunt.

Op maandagavond kom ik een beetje chagrijnig thuis.
Ik ben moe en zie er tegen op om nog te gaan koken...
Eerst maar de post uithalen.
Misschien zit er wel iets leuks in.
Hoewel, sinds Facebook is de stroom vakantiekaartjes opgedroogd.
Vakantiekiekjes bewonder je nu online.
Veel hoop heb ik niet.
Het zal wel hoogstens een reclametje zijn of een verdwaalde factuur die nog met de post aankomt.
Lusteloos open ik de brievenbus
Hé,wat vind ik hier?
Twee dikke enveloppes!
Eentje van haar en eentje van haar.
Op slag is mijn moeheid verdwenen! 
Mijn avond is gered.
Mijn allereerste snailmail ooit!

Vol verwachting open ik heel voorzichtig de omslagen.
En daar komt zoveel leuks uit!
Ik laat jullie meegenieten:

Enkele uren later haal ik dochter van de luchthaven.
Ze komt het huis binnen en vindt mijn snailmail-omslagen.
Ook zij wordt nieuwsgierig.
Mag ze effe kijken?
Natuurlijk mag dat.
Ze vindt het prachtig.
"Net iets voor jou," zegt ze,"wedden dat jij nu ook aan het verzamelen slaat om zo'n enveloppes te vullen..."
Misschien heeft ze wel gelijk.......


Dank je wel Bertie en Marthy!
We hebben elkaar nooit ontmoet, maar door jullie blogs heb ik het gevoel alsof ik jullie al lang ken.
Leuk is dat!
En ... er komt zeker en vast een omslag terug in jullie richting.
Alleen zullen jullie een beetje geduld moeten hebben totdat ik ook één en ander verzameld heb...