Boekemieke

Bij mij is oktober altijd de drukste maand van het jaar.
Overal is het werkjaar begonnen en zijn er avondvergaderingen en culturele happenings.
Begin oktober kom ik altijd tijd te kort (zelfs om te bloggen)

Ook het vrijwilligerswerk start weer op.
Ik mag weer gaan voorlezen. Joepie!
Ik ga nog steeds naar dezelfde kleuterschool, bij dezelfde kleuterjuf.
Natuurlijk zijn er dit jaar weer nieuwe 4-jarige kleuters.
Ik moet hen nog een beetje leren kennen, want ik was nog maar 2 keer te gast in hun klasje.

Maar dit jaar stap ik niet alleen de kleuterklas binnen.
Dit jaar heb ik een kleine compagnon...

Boekemieke woont bij mij in mijn huis.
Ze is verzot op prentenboeken en verhalen.
Daarom wil ze zo graag mee naar de kleuterklas als ik ga voorlezen.
Maar ... Boekemieke is een beetje schuchter. Ze kent immers de kinderen van de kleuterklas nog niet zo goed. 
En ook  is ze een beetje bang van enge verhalen.
Daarom wil ze graag in de armen van een kleuter zitten als ik voorlees...

De kleuters van 'mijn' kleuterklasje hebben een groot hart.
Ze zorgen om beurten voor Boekemieke.
Elke week mag ze bij iemand anders op schoot.

Deze week vertelde ik het boek 'Honden doen niet aan ballet'.
Boekemieke deed speciaal hiervoor haar mooiste tutu aan.
De kleuters vonden haar outfit prachtig en genoten van het verhaal.

En nee, ik heb Boekemieke niet zelf gemaakt. Ik naaide enkel haar tutu.
Ik kocht popje Julia online van een lieve en moedige dame die met de veiling van haar poppen een goed doel wou spijzen.
Julia zit al een jaar braafjes en stilletjes op mijn slaapkamer.
Ik durfde haar niet echt meenemen als ik ging voorlezen.
Ik had een beetje schrik dat de kleuters haar zouden beduimelen.
Maar dit schooljaar dacht ik: "Op mijn kamer heb alleen ik er iets aan en ik weet zeker dat de kleuters haar in hun hart zullen sluiten. En een popje mag toch een beetje beduimeld worden..."
Ze is nu 'Boekemieke' en ze is ondertussen inderdaad een hit in de kleuterklas.
Toen ik gisteren de klas binnen kwam, was de eerste vraag die ik kreeg: "Heb je Boekemieke mee?" en "Mag ik haar op schoot?"
Er wordt minutieus bijgehouden welke kleuter haar al op schoot had. Iedereen zal aan de beurt komen. En sommigen kwijten zich heel erg goed van hun taak.
Vorige keer vertelde ik een boek dat een heel klein beetje griezelig was. Een stoere jongen had gevraagd of hij Boekemieke mocht bijhouden. Zijn plan was om elke keer dat er iets spannends in het boek zou voorkomen zijn hand voor de ogen van Boekemieke te houden. Vertederend, toch...