Verliefd

Een mooi prentenboek voor mijn voorleesuurtje.
Ik kies het uit  met veel zorg.
Ik wil een leuk verhaal én mooie prenten.
Ja, daar ben ik echt wel een beetje ouderwets in.
Geen minimalistische zwart-wit-tekeningen.
Daar hou ik niet van.
Misschien omdat ik nog uit het zwart-wit-tijdperk stam?
TV-kijken? De  strips in de krant? Foto’s uit mijn prille kindertijd?
Alles gebeurde in zwart-wit.

Nu kies ik voor kleurrijke prentenboeken.
Met mooie prenten, waarop je alles goed herkent.
Zelfs vanop een afstand.

En dan het verhaal.
Ik zoek een mooi verhaal rond een duidelijk thema.
Nee, ik heb geen afspraken met de kleuterjuf.
Zij houdt er niet van om haar werkthema vooraf vast te leggen.
Maar soms raad ik gewoon waarrond ze zal werken.

Mijn verteluurtje gisteren viel samen met Valentijnsdag.
Dus zocht ik een boekje rond verliefd zijn.
Keuze te over in de bib.
Ik kwam met een viertal prentenboeken thuis.

En dan volgt de lakmoestest.
Vooraleer ik mijn definitieve keuze maak, lees ik het prentenboek luidop.
Het boek moet leuk klinken. Zinnen waar muziek in zit.
Dialogen die uitnodigen tot expressief voorlezen.
Enkele moeilijke woorden mogen. Die leg ik wel uit. Dan leren de kleuters nog iets bij.
Er moet genoeg tekst zijn, maar ook niet te veel.
Geloof me. Bij deze test vallen er altijd wel een paar boeken uit de boot.

Vaak vertrek ik naar de kleuterschool met 2 boeken in mijn tas.
De anderstalige leerlingen hebben andere noden dan de taalsterke leerlingen.
Voor hen zoek ik een verhaal met minder tekst.
Een verhaal waarin ze kunnen meespelen met hun hele lijfje.
Ik sta elk schooljaar weer versteld van de snelheid waarmee een kleuter taal oppikt.
In september begrijpen sommigen nog geen woord van wat ik vertel.
Na nieuwjaar praten ze allen zonder uitzondering honderduit.

De boekjes die ik gisteren uitkoos?
Verliefd
Een stoere kater gaat op pad. Overal ontmoet hij verliefde dieren. Hij begrijpt niets van hun vreemde gedrag. Tot… hijzelf verliefd wordt op het mooiste katinnetje van de hele wereld.

Een kleuter begreep de uitdrukking ‘spinnende poes’  niet. Eén van de jongetjes begon spontaan te spinnen als een poes. Ik weet niet hoe hij het deed en ik kan het zeker niet nadoen. Maar het leek zó levensecht. Net alsof hij in een echte poes was veranderd.

En ja hoor, er was een verliefd koppeltje in de klas. Silke en Giani. Jammer, door de privacywetgeving mag ik geen foto’s van de kleuters maken. Ik had jullie graag laten meegenieten.


Raad eens hoeveel ik van je hou.
Dit boekje blijft een topper. Het is heel poëtisch, maar kan perfect door de kleuters uitgebeeld worden.
Gisteren genoten ze van het boek met hun hele lijfje.