Traditie

Wij hebben een traditie in ons gezin.
Het weekend na Sinterklaas mag de kerstboom naar binnen
en mag er kerstversiering in huis.
Niet eerder!

Kerstversiering is bij ons altijd een mix van nieuw en oud.
CeT en dochter zijn absolute kerstversiering-fanaten.
Elk jaar wordt een echte, levende boom gekocht.
Ik mag me daar niet in moeien.
Dochter koopt ook elk jaar wel iets nieuws om de boom te versieren.
En ik? Ik zorg ervoor dat er ook altijd een 'oude' toets bij zit.
Kijk maar even mee...

Ik sta erop dat mijn geërfde 'oude' kerststal-beeldjes uit de doos gehaald worden.
Dit jaar kochten we in de Provence een 'nieuwe' kerststal.
Mijn beeldjes lijken er wel speciaal voor gemaakt.

In de cadeaumand ligt een oude geborduurde Kerst-tafelloper van mijn mama.
Er zaten enkele onuitwisbare vlekken in. Ze gebruikte hem niet meer.
Ze schonk hem aan mij en ik was er heel blij mee.
Als ik hem een beetje slim vouw, zie je de vlekken niet.

De boom is het rijk van dochter.
Maar als hij helemaal versierd is, hang ik er
stiekem op een niet té zichtbaar plekje
mijn twee 'kerstballen' in.
Nee, het zijn eigenlijk geen ballen.
Het zijn twee figuurtjes uit mijn kinderjaren.
De kerstman en zijn huisje.
Toen was er altijd strijd wie van ons de kerstman in de boom mocht hangen.
Nu hang ik ze er elk jaar zelf in!

Dochter zorgt ervoor dat er ook elk jaar enkele vlimbouters in de boom hangen.

En natuurlijk mag een kerststukje niet ontbreken.
Mijn graslelie op het terras had manhaftig de eerste vorst weerstaan.
Als beloning mogen haar kindjes mijn kerststukje opvrolijken.

Meng jij ook oud en nieuw in jouw kerstversiering?