Een azalea in de kraamkliniek

In Gent bezocht ik de Kruidtuin.

Daar was een heel speciale planten-tentoonstelling.

‘Planten met een verhaal.’

“Wat grappig,” dacht ik “ze hebben mijn idee gepikt!”

Al een tijdje denk ik aan een reeks blogposts over planten met een verhaal.

Heel veel planten in mijn tuin hebben een verhaal.

Eentje vertelde ik al.

Vandaag krijgen jullie het verhaal van mijn azalea.

Jaren 90 van vorige eeuw.

Als kersverse tweelingmoeder lig ik in het ziekenhuis.

(In die tijd een 10-daags verplicht verblijf na een keizersnede.)

Met mijn 2 baby’s heb ik een éénpersoonskamer kunnen bemachtigen.

Uitzonderlijk in dit grote ziekenhuis.

De verpleegsters leggen me extra in de watten.

Ik mag uitrusten van de operatie en genieten van mijn tweetal.

Ik krijg heel veel bezoek.

Iedereen wil wel eens een tweeling bewonderen.

Eén van de eerste bezoeksters is de meter van één van mijn jongens.

Ze is de jongste zus van mijn moeder.

We delen onze liefde voor bloemen.

Ze brengt een heel speciaal kraamcadeautje mee: een azalea.

Eentje om na de kraamperiode in de tuin uit te planten.

Maar … zij woont in een bos.

Daar gedijen azalea’s goed.

Ik woon op het platteland.

Mijn tuin heeft een heel zware kleigrond…

Niet echt de ideale plek voor een azalea.

Toch wil ik het proberen!

De azalea krijgt een ereplekje dicht bij het huis.

Elk jaar krijgt ze extra turf in de grond en een beetje meststof.

En kijk: 24 jaar later bloeit ze nog steeds volop!