Vele jaren geleden was ik zwanger van mijn derde kindje.
Aan 20 weken kreeg ik mijn eerste echografie (zo ging dat in die tijd bij een derde baby).
Al weken was ik ongerust. Deze zwangerschap voelde zo anders aan...
De gynaecoloog en huisarts stelden me gerust. Dit was mijn derde zwangerschap. Normaal toch dat die een beetje anders aanvoelde. Ik had immers al twee kleuters rondlopen...
De echografie werd een grote verrassing. Er bleken 2 baby's in mijn buik te groeien...
Die middag kwam een collega langs met een cadeautje dat ze me al lang had beloofd: een 'zaailinkske' van haar kastanjeboom. Het boompje was nog maar een twintigtal centimeter groot.
Ik gaf het een mooi plekje in onze tuin en hoopte dat mijn twee baby's de boom ooit zouden zien groot worden. Plots was mijn zwangerschap immers een risico-zwangerschap geworden, moest ik ophouden met werken en werd ik van nabij gevolgd.
Vandaag zijn de 2 zonen volwassen en is het boompje een grote boom geworden.
In de zomer geeft hij heel veel schaduw (soms een beetje té veel). Eens de herfst in het land, kunnen we volop kastanjes rapen.
En als ik naar de boom kijk, denk ik nog vaak terug aan die boomplantdag vele jaren geleden. De kastanjeboom is in mijn hoofd voor eeuwig verbonden met mijn 2 jongste zonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten