Opvoeden met koekjes!

Elke verantwoordelijke ouder trekt bij het lezen van deze titel heel hoog de wenkbrauwen op.
Koekjes en snoep zijn ongezond! Lege calorieën! Je mag ze maar mondjesmaat aan je kinderen geven. Dus zeker niet als opvoedmiddel gebruiken!

En toch kunnen koekjes heel opvoedkundig zijn. Daar herinnerden mijn kids me dit weekend nog aan, toen ik een doos koekjes opendeed voor bij de koffie.

In hotel mama bestaat er immers een traditie, een speciale koekjestraditie.

Jaren geleden, toen de 4 kids nog jonge kinderen waren, kregen ze elke dag een vieruurtje. Meestal was dit een stuk fruit, soms een granenkoek, zoals het hoort. Maar af en toe was er een traktatie. Dan kocht ik een blikken doos met een assortiment Tea Time Delacre-koekjes.

Wat begon als een manier om ruzie te voorkomen in een groot gezin, werd een heus opvoedmiddel.
De doos koekjes gewoon in het midden van de tafel zetten was immers geen optie. Elk kind hield haarfijn in de gaten welk koekje en hoeveel koekjes de anderen uit de doos haalden en o wee als iemand een lekkernij voor de neus van broer of zus wegpikte. 

Dus stelden we ‘koekjesrondes’ in. 
De doos werd doorgegeven. Elk kind pikte er één koekje uit. Als iedereen aan de beurt was gekomen en zijn of haar koekje had opgegeten, begon een volgende ronde.
Meestal gingen we door totdat één laag van de doos bijna leeg was. Bepaalde koekjes waren nu eenmaal helemaal niet populair en werden door de hele bende links gelaten. Mijn CeT offerde zich achteraf wel op om de onpopulaire koekjes soldaat te maken.

En ja, dit is perfect opvoedkundig want de kinderen leren:

•        Samen delen: in een doos koekjes zit er genoeg voor iedereen op voorwaarde dat we delen met elkaar en niet één iemand stiekem alle lékkere koekjes wegsnoept.
•         Rekening houden met anderen: iedereen heeft recht op een exemplaar van zijn of haar lievelingskoekje. Dat betekent bvb dat ik maar één marquisette kan eten, maar er zijn nog genoeg andere lekkere koekjes in de doos.
•          Strategisch denken: in welke rond neem ik welk koekje zodat ik de meeste kans heb om zoveel mogelijk exemplaren van mijn lievelingskoekjes te pakken te krijgen.
•          Psychologisch inzicht: welk koekje zal in de smaak vallen bij mijn broer/zus. Dit inzicht heb ik immers nodig om mijn strategie te bepalen.
•          Sparen voor later: mijn lievelingskoekje wil ik als laatste koekje opeten. Dat betekent dat ik het misschien wel al in één van de eerste rondes moet nemen (om zeker te zijn dat ik het vastkrijg) en dan zal bijhouden voor later.
•          Assertiviteit: mijn lievelingskoekjes zijn vaak ook de favoriete koekjes van de anderen. Die zullen me trachten te overreden een ander koekje te nemen. Ik moet vriendelijk voet bij stuk houden en trachten mijn deel te krijgen zonder de andere te benadelen.
• ·         Samenhorigheid: met zijn allen rond één koekjesdoos is supergezellig. Jaren later herinneren de volwassen kids het zich nog en spreken met veel nostalgie over de 'koekjesrondes'

PS: uit 'nostalgie' hebben we dit weekend de koekjes bij de koffie in 'koekjesrondes' gegeten.