De kerststal

De kerstbeeldjes die dit jaar bij onze kerstboom staan, zijn beeldjes met een verhaal. Ik erfde namelijk de doos kerstspullen die op de zolder stonden bij mijn ouders.

Half december, ergens in de jaren 60 van vorige eeuw.

Het ruikt lekker in ons huis.
Een beetje naar dennenbos.
Vake heeft de kerstboom op zijn vaste plaatsje gezet.
Nu gaat het gebeuren!
Ik kijk er elk jaar naar uit.
De kartonnen doos met kerstspullen wordt van de zolder gehaald.
Het is een hele speciale doos. 
Een doos met een rood hart erop.
Als ze open gaat, komen er kleinere doosjes uit.
Eerst hangt vake de gekleurde lichtjes in de kerstboom.
Dan komt de lange slinger.
En dan ... is het onze beurt.
De doos met kerstballen gaat open. 
We krijgen elk een glinsterend bal in onze handjes.
Heel voorzichtig zijn we!
De ballen zijn breekbaar...
Tussen de ballen liggen ook 2 figuurtjes.
Een kerstmannetje en een huisje.
Die 2 hangen we niet te dicht naast elkaar, maar ook weer niet te ver van elkaar.
De kerstman moet toch het huisje zien waar hij heen wil gaan.
Hier en daar komt nog een toefje 'engelenhaar' en dan is onze boom af.

Nu het kerstalletje.
We hebben een mooi stalletje met een écht rieten dak.
Dat heeft grootva voor ons gemaakt.
Om beurten mogen we de breekbare beeldjes in het stalletje zetten.
De ezel, de os, Maria, Jozef, de herders, de schaapjes, ...
Kindje Jezus komt pas op Kerstavond in de stal.
En de koningen...
Die zetten we nog buiten de stal. Die zijn nog onderweg.
Met Caspar moeten we extra voorzichtig zijn.
Eén van de vorige jaren is hij uit de kinderhandjes ontsnapt.
Hij overleefde gelukkig zijn valpartij.
Hij houdt er wel enkele letsels aan over.
Zijn hoofd en arm zijn gekleefd. 

Alles staat op zijn plaats.
Nu wordt het bijna kerstvakantie...