Natuurlijk heb ik er zo heel wat in huis.
Zoals dit kussen:
Dertien ben ik.
De lagere school is nog maar een herinnering.
Nu krijgen we het serieuze werk: wiskundige formules, Latijnse woordjes, Franse grammatica, …
Finaal gedaan met tekenles (gelukkig) en muziekles (jammer).
Maar ze hebben wel nog een uurtje ‘handwerk’ in onze volle lessenrooster gepropt.
Een leuk uurtje, waar we niet voor hoeven te studeren.
Enkel thuis wat breien of haken of borduren.
We krijgen een nieuwe opdracht: “een kussen met een staartje”.
De werkbeschrijving en het patroon gaan mee naar huis.
We moeten stof en borduurgaren kopen.
De kleur mogen we zelf kiezen.
Ik kies voor een zachtgrijze stof (muiskleur) en geel borduurgaren.
In de klas tekenen we het patroon over.
We knippen de stukken stof.
Het borduurpatroon wordt overgetekend.
En dan begint het lange geduldwerk: kettingsteek, steelsteek, platsteek,…
Als ik heel eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik wel een klein beetje hulp krijg van mijn moeke.
Zelfs haar jongste zus helpt enthousiast mee als ze bij ons op bezoek komt.
De patroondelen worden gestikt, het kussen wordt opgevuld en…
…daar staat ze te pronken: mijn geborduurde muis!
Ik ben er zelfs echt een beetje trots op!
Enkele jaren later ga ik op kot.
Ik pak enkele dozen vol met onontbeerlijke persoonlijke spulletjes.
Muis komt met me mee!
Maar dan leer ik CeT kennen.
We huwen en richten ons eigen nestje in.
Muis geraakt in de vergetelheid en blijft achter in mijn meisjeskamer in het ouderlijk huis...
We krijgen kinderen.
Als ze bij oma en opa op vakantie zijn, spelen ze af en toe met muis.
De kinderen groeien op en muis geraakt terug in de vergetelheid...
Tot we het ouderlijk huis moeten leegmaken.
Ik kan het niet over mijn hart krijg om de vrucht van zoveel ‘noeste arbeid’ in de container te gooien.
Muis komt mee naar hotel mama.
Ze krijgt een voorzichtige opknapbeurt en mag hier haar oude dagen slijten.
Zomer 2015: mijn ‘beste’ jeugdvriendin komt op bezoek.
We zien elkaar maar een paar keer per jaar.
Zij bleef op onze geboorteplek wonen.
Ik week uit.
Ze ziet muis zitten van zodra ze de huiskamer binnen komt.
Alle herinneringen van dat bewuste schooljaar komen terug
en we babbelen honderduit…
Wat superleuk, muis als aanknopingspunt met je vriendin. Nooit meer wegdoen!
BeantwoordenVerwijderenZalig kussen... prachtig gemaakt... mooi verhaal ook... ik word zowaar blij dat muis weer terug uit de eenzaamheid is gehaald... ik had met muis te doen... :-) Ben ook een beetje jaloers. Wij leerden geen kettingsteek en platsteek. Dat moet ik nu allemaal aan mezelf leren via You Tube. Ik maakte wel een supergroot tvzitkussen : een nijlpaard. 't Is te zeggen : mijn mama maakte dat! ;-)
BeantwoordenVerwijderenOooh heerlijk hé! :-) Ik heb jammer genoeg niks zelfgemaakt meer uit mijn jonge jaren. Mijn moeder ruimt te graag op.
BeantwoordenVerwijderenDie muis is gewoon zalig mooi ! Wat een leuk verhaal erbij ! Het had helemaal zonde geweest als muis in de container was terechtgekomen. Muis verdient een ereplaats in haar oude dagen. ;-)
BeantwoordenVerwijderenZelf moesten we een giraf haken en die is nooit afgeraakt (vind ik nu wel een beetje jammer). Maar ik heb wel nog mijn eerste naailapje uit het 1ste leerjaar bij mijn mama. En daar ben ik wel blij mee.