Leutige vrijdag

"Ik word altijd wakker met een wijsje in mijn hoofd! 

‘k Loop de hele dag te zingen en te fluiten!"

In de jaren 90 was dit één van de lievelingsliedjes van mijn kinderen. 
Een deuntje van kinderen voor kinderen.
Het zou mijn lijflied wel kunnen zijn. 
Ik word heel vaak wakker met muziek in mijn hoofd.

Nee, niet elke dag.
Als op een werkdag mijn wekker om 5.45 u. staat, dan klinkt er niets in mijn hoofd. 
Ik ben nu eenmaal geen ochtendmens. 
Radio Klara is het enige geluid dat ik verdraag in mijn auto op weg naar het station.

Maar op vrije dagen word ik dus wél vaak wakker met muziek in mijn hoofd. 
En al zeker op leutige vrijdag.
Donderdagavond is immers sinds enkele maanden mijn kooravond. 
Dan zit de volgende morgen de muziek in mijn hoofd die we in het koor inoefenden.

Tien jaar lang was vrijdag mijn muziekdag. Dan ging ik naar de zangles. 
In de voormiddag nog een beetje oefenen en inzingen en ’s middags naar de les. 
Heerlijk en ontspannend! 
Mijn lerares was een dame van mijn leeftijd. We konden het goed met elkaar vinden. 
Maar na 10 jaar moest ik écht wel eindexamen doen. Er kwam een einde aan mijn wekelijkse lessen op vrijdag.

Jammer, maar dat betekent niet dat ik niet meer zing. 
Het hoeft niet zo nodig klassieke muziek te zijn. 
Ik brul mee met alles wat op de radio voorbijkomt en wat daarna in mijn hoofd blijft hangen.

Ik loop al sinds mijn kindertijd de hele dag te zingen. 
Iets minder te fluiten, want dat kan ik niet zo goed. 
En als het niet luidop kan, dan maar stilletjes in mijn hoofd. 
Maar muziek is voor mij even nodig als eten en slapen.

"Wakker met een wijsje en mijn dag kan niet meer stuk!"

Ik wens jou een leutige vrijdag!