Leutig projectje

Van de Provençaalse markt bracht ik gedroogde lavendelbloemen mee. 
Dat ruikt zo lekker.
Het herinnert me aan mijn kindertijd.
Mijn moeder bewaarde zakjes lavendel in haar linnenkast.
Als de kast openging, rook je de lavendel...

Daar in Frankrijk kon ik dus niet weerstaan. 
De vrolijke, goedlachse dame verkocht me 3 zakjes voor de prijs van 2.
Ik had er al een plannetje mee.
Vorige zomer was ik tijdelijk in een borduur-fase.
Ik kocht 2 kleine borduurwerkjes om mee te nemen op vakantie.
Twee kleine zakjes. Er moesten piepkleine kruissteekjes op komen.
Maar op vakantie is er zo veel te doen.
Eentje raakte half af, het andere ligt nog bij mijn to-do-projectjes.
Maar de zakjes zouden wel perfecte geurzakjes zijn voor de lavendel.

Terug thuis begon ik ijverig te borduren.
Al snel was er één zakje af.
Maar oei, zo heel veel lavendel paste er niet in.
Er moeten dus nog veel meer zakjes gemaakt worden...

En kijk: deze week wandelde ik met een nieuwe boekenvracht uit de bibliotheek naar mijn auto.
Ik kwam voorbij het pop-up winkeltje van de Kringloopwinkel.
"Snel eventjes binnen wippen," dacht ik.
En wat lag daar tussen de restjes wol en naaispullen?
Een nog te borduren tafellaken met wel 20 strengen borduurgaren.
Dat alles voor enkel euro's.
Oorspronkelijk moesten er vreselijk schreeuwerige jaren 70 bloemen op komen.
En ik heb ook geen vierkante tafel voor dit tafellaken.
Maar ik wil het vandaag verknippen tot geurzakjes en dan borduur ik er vlimbouters op.
Een leutig projectje voor een leutige vrijdag!